Kliknij tutaj --> ⛳ szkoły w niemczech dla polskiej młodzieży

Nurt polskiej szkoły plakatu rozwinął się w latach 1953-59 i związany był z działalnością artystyczną grafików projektujących plakaty filmowe, a ostatecznie ukształtował się w latach 60 [6] . W 1966 odbyło się I Międzynarodowe Biennale Plakatu – pierwsza na świecie cykliczna impreza poświęcona sztuce plakatu [7]. Przygotował m.in. materiały dydaktyczne dla szkół w Niemczech: trzytomowy podręcznik do nauki języka polskiego oraz trzy podręczniki poświęcone historii Polski, polskiej literaturze i w system edukacji obywatelskiej prowadzonej przez państwo na szcze-blu federalnym oraz w krajach związkowych. Edukacja obywatelska w Niemczech realizowana jest przez wiele podmiotów, do których na-leżą m.in. szkoły, instytucje oświatowe, uniwersytety, czy stowarzysze-nia, przy czym największą rolę w przestrzeni kształcenia polityczne- W pierwszej części został przedstawiony stan zdrowia dzieci imłodzieży w Niemczech z perspektywy nierówności społecznej, aby w kontekście zdrowia podkreślić kluczową rolę szkoły jako instytucji, która poprzez wychowanie iedukację ma możliwość dotarcia do wszystkich grup społecznych wważnym etapie dorastania dzieci i Po ukończeniu szkoły ludowej w Unieszewie, ukończył kurs polonistyczny w Olsztynie. W 1921 wyjechał do Lubawy, gdzie podjął naukę w polskim Seminarium Nauczycielskim. W trakcie nauki w seminarium wstąpił do Związku Harcerstwa Polskiego w Niemczech. Po uzyskaniu dyplomu, w 1926 otrzymał posadę nauczyciela w kaszubskiej wsi Łęczyca. Mon Homme Va Sur Des Site De Rencontre. Historia polsko-niemieckiego szkolnictwa mieszanego na pograniczu zaczęła się w 1992 roku, kiedy w szkołach we Frankfurcie nad Odrą, Guben i Neuzelle po raz pierwszy zasiadło po 25 polskich licealistow klas trzecich. Po trzech latach nauki mogli oni uzyskać niemiecką maturę uprawniającą do podjęcia studiów na wyższych uczelniach jednego z krajów ówczesnej Unii Europejskiej. Przede wszyskim Niemiec. Dla polskiej młodzieży była to szansa nie do pogardzenia. Dla niemieckich szkół w przygranicznych miastach była to szansa na zdobycie prestiżu i dodatkowe pieniądze. Polscy uczniowie sposobem na przeżycie Frankfurt nad Odrą wyludnił się i szkoły zaczęły walczyć o przeżycie Zaraz po zjednoczeniu niemieckie pogranicze na Wschodzie zaczęło się wyludniać. Coraz mniejsza liczba niemieckich uczniów groziła zamknięciem szkół np. w brandenburskim Neuzelle i Gartz, czy meklemburskim Loecknitz. Dzięki uczniom z Polski udało się im przetrwać do dzisiaj, chociaż w Gartz nie ma już Polaków. Przeniesiono ich do szkoły w stolicy powiatu - w Schwedt. Polscy uczniowie są bowiem powodem do dumy. Mają wysokie noty na świadectwach i budzą powszechne zainteresowanie polityków i mediów. Jest więc o co walczyć. Przez granicę Maturzyści Od 18 lat polscy uczniowie w słońce i deszcz, spiekotę i mróz codziennie dojeżdżają do niemieckiej szkoły za granicą. Na szczęście czasy kolejek na granicy, uciążliwych kontroli celnych i innych dolegliwości już minęły. Dziś są to szkoły jak każda inna. A równocześnie zupełnie inne. Historia każdego z absolwentów, to osobny temat. Ostatnio, w polsko-niemieckim gimnazjum w Loecknitz rozdano świadectwa dojrzałości kolejnemu rocznikowi absolwentów, tej zasłużonej dla rozwoju współpracy transgranicznej placówki. Międzynarodowo Maria Luiza i Anna Luiza Moelisch to bliżniaczki. Zaczynały naukę w polsko-amerykańskiej szkole podstawowej w Szczecinie. Dopiero po kilku latach rodzice przenieśli je do polsko-niemieckiego gimnazjum w Loecknitz. Znają polski i spośród niemieckich uczniów osiągnęły z języka polskiego najwyższe noty. Chociaż ich rodzice nie są już razem to przy odbiorze świadectw dojrzałości towarzyszyli im oboje. Maria Luiza mówi:"Polski sprawia mi jeszcze pewne trudności, chociaż uczyłam się go prawie 13 lat. To bardzo długo. Ale dzięki temu zdalam wszystkie egzaminy „ śpiewająco”. Teraz mogę sobie studiować to co chcę i wybrać zawód jaki mi się podoba. Obie chciałybyśmy być lektorami języka, dlatego będziemy studiować pedagogikę i germanistykę". Ich rodzice są dumni ze swoich córek. Ralf Moelischl mówi z nieukrywanym wzruszeniem: "Wysiłek się opłacił. Wszystko było podwójnie. Także trudności, bo często zamiast jednego miały do zrealizowania dwa różne pomysły". Większa szansa na zatrudnienie Absolwenci dwujęzycznych gimnazjów mają większe szanse na zatrudnienie Jak co roku w uroczystości rozdania świadect maturalnych w P-N gimnazjum w Loecknitz uczestniczy burmistrz partnerskiego miasta Police – Władysław Diakun. Pytany o to czy absolwenci polsko-niemieckich szkół znajdują zatrudnienie w urzędach raczej ucieka od odpowiedzi. Chętniej mówi o tym jeden z autorów tego pilotażowego projektu oświatowego - ówczesny dyrektor Zespołu Szkół Ogólnokształcących w Policach Jerzy Kliszewski. To jego szkoła przygotowywała Polaków do podjęcia nauki w języku niemieckim. Z kontaktów jakie ma z absolwentami wnioskuje, że większość zostaje za granicą. Ale ci którzy wrócili nieźle sobie radzą. Są prawnikami, biznesmenami lub nauczycielami języków obcych, a nawet artystami. Raz dyrektorem, zawsze dyrektorem Od początku dyrektorem loecknitzkiego gimnazjum jest Gerhard Scherer, który już kilkakrotnie chciał się podać do dymisji. Za każdym razem jednak kapitulował przed siłą argumentów za pozostaniem w polsko-niemieckiej szkole. Placówka ma dla niego wielkie znaczenie, ponieważ "Spotykają się tu ludzie z dwóch różnych kultur, którzy przez wiele lat musieli żyć razem. Musieli zrozumieć różnice. I to jest ciekawe. Każdego roku przychodzi nowe pokolenie i obserwuję, że nie ma żadnych różnic. Atmosfera w szkole jest bardzo dobra i co roku mamy wielu gości, którzy wspierają ten projekt. Dla nas wszystkich jest to nie tylko szkoła, ale coś w rodzaju domu ojczystego". W tym roku loecknitzkie gimnazjujm obchodzi 15 lecie istnienia. Z tej okazji w końcu września i na początku pażdziernika odbędą się jubileuszowe uroczystości, między innymi zjazd absolwentów. Autor: Zbigniew Plesner Alexandra Jarecka Czy w Niemczech dziecko musi chodzić do szkoły? Od kiedy zaczyna się obowiązek szkolny i jak długo trwa? Tego dowiecie się z dzisiejszego wpisu. Zapraszam. W jednym z ostatnich postów na temat wakacji i dni wolnych od szkoły wspominałam o karach za nieobecność na lekcjach w szkole oraz że rozszerzę ten temat osobnym wpisem. Zanim przejdę do kar, to zacznę od samego obowiązku szkolnego.(wpis o karach znajdziesz TU) Obowiązek uczęszczania do szkoły. Szkoły w Niemczech są trochę inaczej rozwiązane jak w Polsce, więc w ramach krótkiego wstępu kilka informacji o szkołach. Zanim zacznę się powtarzać przy kolejnych tematach wspomnę, że tak jak to było przy dniach wolnych, mogą występować pewne różnice w poszczególnych Bundeslandach i jak zobaczycie ° te małe kółeczko, to właśnie oznaczać będzie „w zależności od landu” 😀 No to więc mamy podstawówkę, która w większości landów kończy się na 4 klasie (Berlin i Brandenburg 6 klas) i następnie przechodzi się do tzw. weiterführende Schule, czyli do szkoły średniej i tu w zależności od rodzaju szkoły (Gymnasium, czyli liceum, Realschule, Hauptschule, Gesamtschule...) jest to nauka do max 13 klasy, licząc od pierwszej klasy podstawówki. Żeby nie było nieporozumień od razu ustalmy: w Niemczech rok szkolny liczy się nieprzerwanie od pierwszej klasy szkoły podstawówki do ostatniej klasy szkoły średniej, czyli np. ostatni rok liceum to będzie 12-a klasa (lub 13-a ° ), (dziecko po podstawówce, gdy zacznie szkołę średnią jest w 5 klasie, a nie „w pierwszej szkoły średniej”). ♣ Obowiązek uczestniczenia w szkole zaczyna się gdy dziecko ukończy 6 lat do danego roku, tzn jeżeli dziecko w 2020 roku do końca września skończy 6 lat ma obowiązek pójść do pierwszej klasy szkoły podstawowej; jeżeli ma urodziny po wrześniu obowiązek zacznie się w 2021 roku. No i tak w Niemczech rozróżnia się Vollzeitschulpflicht oraz Teilzeitschulpflicht. Foto von Pixabay Vollzeitschulpflicht To znaczy, że szkoła jest „na pełnym etacie” 😉 innymi słowy całodniowa. Nie, to nie oznacza, że od rana do nocy, ale od poniedziałku do piątku. W tym przypadku dziecko obowiązuje uczestniczenie szkoły do 9 maksymalnie do 10 klasy (°). Czyli w normalnym przypadku będą to 4 lub 6 klas podstawówki plus 4 do 6 lat szkoły średniej. Na przykładzie Nordrhein-Westfalen moje dzieci mają obowiązek chodzenia do szkoły w pełnym wymiarze (4+6) 10 lat, czyli do 16 roku życia. I tu kończy się Vollzeitschulpflicht, ……. ale ale…. Teilzeitschulpflicht (Berufsschulpflicht) ale.. no to jeszcze nie oznacza koniec szkoły 🙂 po 9 czy 10 klasie młodzież jest zobowiązana do szkoły zawodowej. Teilzeit oznacza, że uczeń kilka dni w tygodniu jest w szkole a kilka w pracy, w zakładzie czy firmie w której robi „Ausbildung”. No i muszę chyba wyjaśnić, co to oznacza. W Niemczech zawodu nastolatek uczy się poprzez konkretnego pracodawcę, czyli jeżeli taki Jasio chce zrobić technika informatyka, musi poszukać firmy, która to oferuje. Złożyć podanie i mieć nadzieję, że firma go przyjmie. Taka firma może mieć na przykład tylko jedno takie miejsce w roku (lub więcej). Gdy Jasio dostanie zgodę i rozpocznie się rok szkolny przez 3 dni w tygodniu przychodzi do pracy jak każdy inny pracownik i uczy się w praktyce swojego zawodu, a w pozostałe 2 dni chodzi na zajęcia teoretyczne do szkoły. Oczywiście, to nie jest tak, że każdy musi iść do szkoły zawodowej. Uczeń po 10 klasie nie musi przerywać szkoły tylko uczyć się dalej, zdać maturę, a następnie iść na studia (lub po maturze zrobić Ausbildung). Matura jest w 13 klasie, a niektóre szkoły oferują tryb G8, czyli maturę po 12 klasie. Na całe NRW są tylko 3 takie szkoły, między innymi te, do którego chce iść moja córka 😉 Foto von jackmac34 Wyjątki Oczywiście są pewne wyjątki, gdzie można zostać na jakiś czas zwolnionym z obowiązku, np. ciąża czy dobrowolne prace w czynie społecznym (pod pewnymi warunkami) czy służba wojskowa. Ale także pobyt za granicą czy nauka w domu, ale to są indywidualne przypadki. A co ma zrobić Jasio, jeżeli po 10 klasie skończy szkołę średnią, bo nie chce zdawać matury, a nie dostał miejsca w żadnej szkole zawodowej? W większości landów niemieckich musi ukończyć tzw rok przygotowujący do zawodu (Berufsvorbereitungsjahr), czyli Jasio chodzi przez rok do szkoły zawodowej (tam gdzie teoria) i może w następnym roku znowu ubiegać się o miejsce w jakieś firmie. Poza tym w roku, w którym Jasiek stanie się Janem i skończy 18 lat jest zwolniony z obowiązku szkolnego. No i tak… chciałam napisać o karach za wagary i taki też był tytuł wpisu, w ramach wstępu napisać dwa zdania o obowiązku szkolnym… i na końcu zmieniłam tytuł wpisu, bo z 2 zdań zrobił się elaborat 😀 No czyli kolejny wpis szkolny, tym razem już o samych karach pojawi się niebawem. Znajdziesz do TU Ciekawa jestem jak wygląda to w kraju, w którym mieszkacie, jak długo dziecko ma obowiązek uczęszczania do szkoły, o ile taki obowiązek istnieje? buziaki Olgietta Zobacz także: W kwietniu 2017 r. weszła w życie ustawa dotycząca uprawnień do zniżek dla dzieci i młodzieży uczących się języka polskiego i zdobywających wiedzę o Polsce poza granicami kraju. Dokumenty poświadczające uprawnienie do korzystania z ulgowych przejazdów będą wydawane przez konsula Rzeczypospolitej Polskiej właściwego ze względu na siedzibę szkoły. Wydawanie takich dokumentów, jak również przedłużanie ich ważności, jest nieodpłatne Kto może otrzymać legitymację? Legitymację może otrzymać każdy uczeń do ukończenia 18. roku życia, który uczy się języka polskiego, historii, geografii, kultury polskiej lub innych przedmiotów nauczanych w języku polskim. Nie jest konieczna nauka wszystkich przedmiotów jednocześnie. Czy legitymacje mogą otrzymać uczniowie wszystkich szkół? Legitymacje przysługują uczniom czterech rodzajów szkół: szkół prowadzonych przez organizacje społeczne zarejestrowanych w bazie danych Ośrodka Rozwoju Polskiej Edukacji za Granicą, szkół w systemach oświaty innych państw, sekcji polskich funkcjonujących w systemach oświaty innych państw, szkół europejskich. W przypadku szkół prowadzonych przez organizacje społeczne (zwanych także szkołami polonijnymi, społecznymi, sobotnio-niedzielnymi lub uzupełniającymi) warunkiem przyznawania legitymacji jest fakt dokonania wpisu szkoły do bazy szkół prowadzonej przez ORPEG nie później niż 12 miesięcy przed dniem wystąpienia z wnioskiem o wydanie legitymacji. Uczniowie szkół niezarejestrowanych nie będą mogli otrzymać z legitymacji. Do czego uprawnia legitymacja ucznia? Legitymacja ucznia uprawnia do zakupu ulgowych biletów w Polsce: 37% - przy przejazdach środkami publicznego transportu zbiorowego kolejowego w pociągach osobowych, pospiesznych i ekspresowych, na podstawie biletów jednorazowych, 49% - przy przejazdach środkami publicznego transportu zbiorowego kolejowego w pociągach osobowych i pospiesznych oraz środkami publicznego transportu autobusowego w komunikacji zwykłej i przyspieszonej, na podstawie imiennych biletów miesięcznych, do muzeów, do parków narodowych. Do czego uprawnia legitymacja nauczyciela? Legitymacja nauczyciela uprawnia do zakupu ulgowych biletów w Polsce: 33% przy przejazdach środkami publicznego transportu zbiorowego kolejowego w pociągach osobowych, na podstawie biletów jednorazowych lub miesięcznych imiennych oraz środkami publicznego transportu zbiorowego autobusowego w komunikacji zwykłej, na podstawie imiennych biletów miesięcznych, do muzeów, do parków narodowych. Jakie dane zawiera legitymacja? Legitymacja zawiera imię i nazwisko oraz datę urodzenia ucznia, a także nazwę szkoły w której się uczy. Ponadto na legitymacji znajduje się nazwa konsulatu i jego pieczęć oraz data jej ważności. Czy do skorzystania z ulg wystarczy legitymacja? Legitymacja jest ważna jedynie z ważnym dokumentem tożsamości ze zdjęciem (dowód osobisty lub paszport). Brak dokumentu uniemożliwia skorzystanie z ulgi, a w przypadku wykupienia biletu ulgowego na przejazd może skutkować nałożeniem kary za brak dokumentu potwierdzającego uprawnienie do ulgi. Zgodnie z przepisami uprawnienie do ulg przysługuje uczniom do momentu uzyskania pełnoletniości – jeśli zatem uczeń otrzymał legitymację w roku, w którym kończy 18 lat, to możliwość skorzystania z ulg posiada tylko do dnia ukończenia 18 lat. Dlaczego legitymacja nie zawiera zdjęcia dziecka? Legitymacja ucznia różni się wzorem od legitymacji otrzymywanej przez uczniów szkół w Polsce. Nie ma na niej zdjęcia ucznia, co znacznie uproszcza jej wydanie. Legitymacja jest ważna z innym dokumentem potwierdzającym tożsamość (paszport, dowód osobisty). Gdzie składać wniosek o legitymację dla dziecka? Rodzic lub opiekun prawny dziecka składa wniosek o wydanie legitymacji ucznia za pośrednictwem szkoły, w której dziecko pobiera naukę. Wniosek można także złożyć indywidualnie w konsulacie właściwym ze względu na siedzibę szkoły. Jakie należy przedstawić dokumenty, składając wniosek o wydanie legitymacji dla dziecka? Do wniosku należy dołączyć dokumenty potwierdzające pobieranie nauki języka polskiego lub innych przedmiotów w języku polskim. Jeśli wniosek składany jest za pośrednictwem szkoły, nie trzeba składać dodatkowych dokumentów, ponieważ szkoła potwierdzi konsulowi dane swoich uczniów. Szkoła niepośrednicząca w przekazywaniu wniosków, także może potwierdzić fakt nauki danego ucznia na wniosku składanym przez rodziców. Gdzie należy odebrać legitymację? Legitymacje można odebrać tam, gdzie składało się wniosek. Jeśli wniosek był złożony za pośrednictwem szkoły, to także szkoła przekaże legitymację. Jeśli wniosek złożony został u konsula, to legitymacje odebrać można w konsulacie. Jaki jest czas oczekiwania na legitymację? Konsulowie będą wydawać legitymacje w terminie do 30 dni od dnia złożenia wniosku. Jeśli wniosek jest składany za pośrednictwem szkoły, termin 30 dni liczy się od dnia dostarczenia wniosków szkoły do konsula. Odbioru wystawionych legitymacji w terminie określonym przez konsula będzie mogła dokonać upoważniona osoba. Jeśli rodzicowi zależy na szybkim otrzymaniu legitymacji, powinien upewnić się w szkole, w jakim terminie przekazywane są wnioski do konsula (zbiorczo czy indywidualnie). Na jaki okres są wydawane legitymacje? Legitymacje są wydawane na okres roku szkolnego, z datą ważności upływającą ostatniego dnia miesiąca w którym rozpoczyna się kolejny rok szkolny w danym państwie. Przykładowo, jeśli rok szkolny trwa od 1 września do 31 sierpnia, to legitymacja zostanie wydana z datą ważności 30 września kolejnego roku. W jaki sposób można przedłużyć ważność legitymacji? Jeżeli uczeń kontynuuje naukę, to jego legitymacja zostanie przedłużona na kolejny rok szkolny na wniosek jego rodziców lub opiekunów prawnych. Wnioski o przedłużenie ważności są składane na takich samych zasadach jak wnioski o wydanie legitymacji – można to zrobić za pośrednictwem szkoły. W przypadku wniosków składanych indywidualnie u konsula należy dołączyć dokument potwierdzający kontynuację nauki. Co zrobić w przypadku zgubienia, zniszczenia w sposób utrudniający lub uniemożliwiający odczytanie albo jeśli zmianie ulegną dane posiadacza legitymacji? W takim przypadku należy zgłosić się do konsula (można to zrobić za pośrednictwem szkoły), przy czym nie ma konieczności przedstawiania potwierdzenia odbywania nauki w danym roku, ponieważ konsul posiada je w swoich aktach. Materiały Wniosek o legitymację dla ucznia zał1Wzór​_wniosku​_o​_legitymację​_ucznia​ Wniosek o legitymację dla nauczyciela zał3Wzór​_wniosku​_o​_legitymację​_nauczyciela​ Berlin - Informacja dot. przetwarzania danych osobowych - legitymacje Berlin - Informacja dot. przetwarzania danych osobowych - Kolonia - Informacja dot. przetwarzania danych osobowych - legitymacje Kolonia​_-​_Informacja​_dotycząca​_przetwarzania​_danych​_osobowych​_-​ Monachium - Informacja dot. przetwarzania danych osobowych - legitymacje Monachium​_-​_Informacja​_dot​_przetwarzania​_danych​_osobowych​_-​ Polska i Niemcy„Polska w szkole” to nowy portal Deutsches Polen-Institut w Darmstadzie. Ułatwia on nauczycielom i młodzieży w Niemczech dostęp do materiałów dydaktycznych o Polsce i relacjach polsko-niemieckich. Deutsches Polen-Institut (Niemiecki Instytut Spraw Polskich) w Darmstadzie od wielu lat podejmuje szereg działań związanych z przygotowaniem nauczycieli w Niemczech do przekazywania uczniom wiedzy o Polsce. Przygotował materiały dydaktyczne dla szkół w Niemczech: trzytomowy podręcznik do nauki języka polskiego oraz trzy podręczniki poświęcone historii Polski, polskiej literaturze i społeczeństwu oraz relacjom polsko-niemieckim. W publikacjach tych główne akcenty są położone na to, czego nie ma w niemieckich podręcznikach oraz na powiązania Polski i Niemiec w wielu obszarach, także na tematy trudne. Autorami tych przedsięwzięć dydaktycznych są Manfred Mack i Matthias Kneip. – Od wielu lat razem przygotowujemy dla nauczycieli materiały, które służą budowie pomostów do polskiej historii i literatury, i do Polski. Te materiały dydaktyczne mają za zadanie popularyzowanie wiedzy o Polsce w niemieckich szkołach – wyjaśnia Matthias Kneip w rozmowie z Deutsche Welle. - W dzisiejszych czasach warto jest to wszystko oferować w formie elektronicznej w sieci - internetowy "Polska w szkole"To play this audio please enable JavaScript, and consider upgrading to a web browser that supports HTML5 audio Przekazywać wiedzę i zainteresować Polską Platforma internetowa „Polska w szkole”, którą przygotował Deutsches Polen-Institut, ułatwia dostęp niemieckim nauczycielom i uczniom do wiedzy o Polsce. Możliwe jest zamieszczenie tam większej ilości także multimedialnych materiałów dydaktycznych na zajęcia, na przykład filmów dokumentalnych. – Nauczyciel może sięgnąć na przykład po udokumentowane kamerą rozmowy ze świadkami historii, zdjęcia, materiały archiwalne. Może to wyświetlać na dużym ekranie na zajęciach w klasie. To są możliwości, których książki nie dają – zaznacza Kneipp. – Ta platforma przygotowuje nas w pewnym sensie na nowe czasy - zauważa. Autorom platformy chodzi w tym projekcie dydaktycznym nie tylko o przekazanie wiedzy, lecz o przekazanie jej w taki sposób, aby można ją było przekuć na zainteresowanie niemieckiej młodzieży Polską. – Musieliśmy ponadto znaleźć tematy związane z Polską, które i tak przerabiane są na zajęciach, zauważa Matthias Kneip. W Niemczech głośne są mianowicie narzekania, że i tak jest mało czasu na historię Niemiec. Dynamiczna platforma internetowa Platforma internetowa "Polska w szkole", zakładka o wystawach na polskie tematyImage: Screenshot poleninderschule Autorzy platformy internetowej o Polsce dla szkół w Niemczech mówią, że jest to "projekt in progress". A to znaczy, że platforma będzie na bieżąco rozbudowywana i uzupełniana nowymi materiałami. Nauczyciele mogą bowiem zgłaszać zapotrzebowania na materiały, które DPI dla nich opracuje i im udostępni. Instytut będzie przez następne 2-3 lata pracował nad ostateczną formułą tego portalu. Można być więc pewnym, że będzie się on rozwijał dynamicznie przy aktywnym udziale tego kręgu ludzi, którzy z niej będą na stałe korzystać. Stanie się on też prawdziwą kopalnią wiedzy i informacji oraz narzędziem pracy w szkole. W chwili obecnej strona ma cztery główne zakładki. Pierwsza (Arbeitsblätter) "zeszyty ćwiczeń" zawiera materiały dydaktyczne opracowane w oparciu o wcześniejsze publikacje z zakresu nauki języka, literatury, historii i społeczeństwa oraz propozycje tematów na lekcje. Informacje o tych publikacjach, które ukazały się w wydawnictwie Cornelsen Verlag, znajdują się w drugiej zakładce "Lehrwerke". Nauczyciele mają możliwość wydrukowania sobie z portalu internetowego także wystaw planszowych przygotowanych na podstawie publikacji takich jak np. "polska historia i dzieje polsko-niemieckich relacji” lub „polskie społeczeństwo”. W zakładce tej można też uzyskać informacje o innych wystawach, jak np. „Solidarność”, które wypożyczają różne instytucje. Informacje na ten temat znajdują się w zakładce "Ausstellungen" (Wystawy). W zakładce "Projekttage in der Schule" (Projekty w szkole) zamieszczono informacje o rozmaitych projektach na temat Polski oferowanych na terenie całych Niemiec i osobach, które realizują je w różnych krajach związkowych. Tam też można znaleźć wskazówki o możliwościach dokształcania i poszerzania wiedzy o Polsce, ogłoszenia o podróżach studyjnych do Polski, informacje o wydarzeniach w Niemczech związanych z Polską . W zakładkach "Filmy" i "Literatura" znajdują się odnośniki do archiwum DPI oraz do zasobów i projektów innych instytucji. Skarbnica wiedzy o Polsce Platforma internetowa "Polska w szkole", zakładka o projektach na temat Polski Bogaty zasób informacji na temat wszystkiego, co w mediach ukazało się lub ukazuje na tematy polskie znajduje się na portalu internetowym "Polska w szkole" w zakładce "Linki" . Tam można też znaleźć przydatne dane kontaktowe do instytucji niemieckich zajmujących się sprawami polskimi w Niemczech lub polsko-niemieckimi w obu krajach. Zainteresowanym materiałami dydaktycznymi i informacjami o przedsięwzięciach związanych z poszerzaniem wiedzy o Polsce w szkołach DPI oferuje abonament newslettera oraz forum dyskusyjne. Autorom Portalu i Deutsches Polen-Institut można pogratulować rzetelnego przygotowania ważnego narzędzia pracy dla szkół w Niemczech oraz takich polsko-niemieckich przedsięwzięć, jak polsko-niemieckie warsztaty realizowane w ramach partnerstw szkół czy wymiany młodzieżowej w ramach chociażby takiej organizacji jak Polsko-Niemiecka Organizacja Młodzieży czyli Jugendwerk. Barbara Cöllen red. odp.: Elżbieta Stasik Ludność 2012 (mln): 81,8Język urzędowy: niemieckiDomena internetowa: .deKod telefoniczny: +49Kod kraju: DEPrzewidywany czas kształcenia, 2009: 17,7uczniowie, pl. publiczne, ISCED 1-3, 2011 (%): 92,9uczniowie, pl. prywatne, ISCED 1-3, 2011 (%): 7,1odsetek uczniów i studentów ISCED 0-6 w całej populacji, 2000 (%): 20,5odsetek uczniów i studentów ISCED 0-6 w całej populacji, 2009 (%): 20,0absolwenci szkół średnich ISCED 3 w wieku 20-24, 2010 (% populacji): 74,4 Kształcenie prowadzi się głównie w szkołach specjalnych (Sonderschulen, Forderschulen), ale wprowadzono również programy służące integracji uczniów i studentów ze specjalnymi potrzebami w szkolnictwie ogólnodostępnym. W 2009 r. do szkół specjalnych uczęszczało poniżej 5 % wszystkich uczniów szkół podstawowych i średnich, a coraz większa liczba uczniów ze specjalnymi potrzebami kształciła się w środowiskach integracyjnych (20,1 % wszystkich uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi). W dualnym systemie kształcenia zawodowego pomoc, uregulowaną prawnie (Sozialgesetzbuch III), zapewnia się młodzieży mającej szczególne problemy w nauce lub pochodzącej z grup defaworyzowanych (np. pomoc w kształceniu w miejscu pracy lub kształceniu zawodowym w placówkach poza miejscem pracy). źródło: Eures, Eures Polska, Eurostat, Eurydice, Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej

szkoły w niemczech dla polskiej młodzieży