Kliknij tutaj --> 🐫 zakup gruntu na firmę czy prywatnie

Interesuje cię zakup komputera na firmę? [cnt-year] rok nie przyniesie wielkich zmian w porównaniu z [cnt-year year="prev"] rokiem. Wiele przedsiębiorstw nie może poprawnie funkcjonować bez komputerów, dlatego warto wiedzieć, w jaki sposób wprowadzić ten sprzęt do firmy. to na koniec nawet majac milon na remanencie końcowym to masz STRATE tej straty nie mozesz sobie odliczyc od dochodu w następnym roku jak nastapi sprzedaz domu obojetnie jak sie rozłozy strate :na dwa czy pięc lat podatek bedzie zawsze w roku sprzedazy wiekszy i jak zaprzestaniesz działalności to nie masz jak tak duzej kwoty rozliczyć Czy podatnik będzie miał prawo ująć grunt w kosztach uzyskania przychodu ze sprzedaży mieszkań wybudowanych na tym gruncie w wysokości zgodnej z jego wartością rynkową z chwilą „wprowadzenia” go do działalności, czy też grunt ten, jako jeden z kosztów wytworzenia mieszkań, będzie ujęty po historycznej cenie nabycia? Natomiast pozostałe wydatki związane z nabyciem gruntu pod budowę budynku na sprzedaż (np. opłaty notarialne) powinny być ujęte w kolumnie 11 księgi podatkowej "Koszty uboczne zakupu". Inne zakupy związane z wybudowaniem domów na sprzedaż. Wydatki na zakup materiałów budowlanych (podstawowych i pomocniczych) potrzebnych do Sprzedaż gruntu nieujętego w ewidencji środków trwałych jest uznawana za przychód z działalności gospodarczej. Nie ma w tym przypadku znaczenia, że grunt nie został wpisany do ewidencji, ponieważ decydujące znaczenie mają okoliczności faktycznie, tzn. rzeczywiste wykorzystywanie gruntu na potrzeby firmowe, co w konsekwencji czyni Mon Homme Va Sur Des Site De Rencontre. Grunty rolne są co do zasady opodatkowane podatkiem rolnym. Pojawia się jednak wątpliwość, czy taki sam podatek występuje, gdy prowadzona jest działalność gospodarcza na gruncie rolnym. W poniższym artykule zastanowimy się, czy taka działalność wiąże się z koniecznością opłacania podatku rolnego, czy też podatku od przedmiotowy podatku rolnegoNa wstępie wskażmy, że reguła ogólna wskazuje, iż opodatkowaniu podatkiem rolnym podlegają grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza. Reguła ta wynika wprost z treści art. 1 ustawy o podatku rolnym. Kluczowe w tej sprawie jest także odniesienie się do art. 2 ust. 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, gdzie wprost wskazano, że opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości nie podlegają użytki rolne lub lasy, z wyjątkiem zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej. Jak natomiast stanowi art. 2 ust. 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają następujące nieruchomości lub obiekty budowlane:grunty,budynki lub ich części,budowle lub ich części związane z prowadzeniem działalności zgodnie z definicją zawartą w ustawie o podatkach i opłatach lokalnych grunty, budynki i budowle związane z prowadzeniem działalności gospodarczej to takie, które posiada przedsiębiorca lub inny podmiot prowadzący działalność gruntu w odpowiedniej ewidencji ma pierwotne znaczenie w kontekście prawidłowego wymiaru podatku. Wynika to z treści art. 21 ust. 1 ustawy – Prawo geodezyjne i kartograficzne, zgodnie z którym podstawę wymiaru podatków i świadczeń, oznaczania nieruchomości w księgach wieczystych, statystyki publicznej, gospodarki nieruchomościami oraz ewidencji gospodarstw rolnych stanowią dane zawarte w ewidencji gruntów i wymiaru zarówno podatku od nieruchomości, jak i rolnego są dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków, którymi organ podatkowy jest związany. Równocześnie nie możemy jednak zapominać, że grunty sklasyfikowane jako użytki rolne podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości tylko wówczas, gdy organ podatkowy wykaże w sposób niebudzący wątpliwości, że zostały one zajęte na prowadzenie działalności kryterium w przedstawionym problemie jest to, czy grunt rolny został wykorzystany na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Kluczowe znaczenie ma zatem aspekt faktycznego wykorzystywania, a nie sposób ujęcia czy też klasyfikacji gruntu w danej ustalenia, jakim podatkiem należy opodatkować grunt rolny, istotne znaczenie ma sposób jego wykorzystywania. Jeżeli grunt rolny jest wykorzystywany na cele inne niż rolnicze, to pomimo klasyfikacji jako grunt rolny należy opłacać podatek od gospodarcza na gruncie rolnym i zmiana jego przeznaczeniaW kontekście przedstawionych informacji bardzo duże znaczenie ma ustalenie, kiedy mamy do czynienia z zajęciem gruntu na prowadzenie działalności orzecznictwie przyjmuje się, że pojęcie to należy rozumieć jako faktyczne wykonywanie konkretnych czynności, działań na gruncie, powodujących dokonanie zamierzonych celów lub osiągnięcie konkretnego rezultatu, związanych z prowadzoną działalnością z wyrokiem WSA w Szczecinie z 12 października 2017 roku (I SA/Sz 670/17) pojęcie to należy rozumieć szeroko, a więc chodzi tu nie tylko o grunt zajęty bezpośrednio pod budynki i budowle związane z działalnością gospodarczą, lecz także wszystkie te grunty, które są funkcjonalnie związane z tą działalnością, choćby tylko służyły, pomagały w jej wykonywaniu. Oznacza to, że takie okoliczności faktyczne jak np.: podjęcie przez właściciela-przedsiębiorcę czynności zmierzających do zmiany przeznaczenia gruntów w planie przestrzennym, prace melioracyjne, wytyczanie drogi, utwardzenie i ogrodzenie terenu, umożliwiające użytkowanie obiektu zgodnie z przeznaczeniem, tj. w działalności gospodarczej, w efekcie doprowadzi do opodatkowania gruntu rolnego podatkiem od nieruchomości w podwyższonej stawce. W rezultacie to sposób faktycznego wykorzystywania sklasyfikowanych jako użytki rolne gruntów decyduje o tym, czy będą one objęte podatkiem rolnym, czy też podatkiem od nieruchomości. Również w wyroku WSA w Gliwicach z 17 stycznia 2018 roku (I SA/Gl 1115/17) możemy przeczytać, że jednoznaczną podstawą do opodatkowania podatkiem od nieruchomości gruntów rolnych będzie fakt ich zajęcia na działalność gospodarczą, czyli rzeczywiste i trwałe wykonywanie na nich czynności składających się na prowadzenie działalności gospodarczej. Co więcej, muszą to być czynności wykonywane w sposób trwały i wykluczający prowadzenie innej działalności, w tym przypadku rolnej. Nie mogą to być czynności starszych orzeczeniach możemy jednak dostrzec wskazanie, że nie jest konieczne rzeczywiste i faktycznie wykorzystywanie grunty na potrzeby działalności gospodarczej, ale wystarczające jest już samo posiadanie gruntu przez w wyroku z 14 listopada 2014 roku (II FSK 3049/12) NSA podkreślił, że podstawowym kryterium związku z działalnością gospodarczą jest samo posiadanie danej nieruchomości przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą. Istotne jest, że związek danej nieruchomości z prowadzeniem działalności gospodarczej oznacza także związek pośredni, służący prowadzonej działalności i nie może być utożsamiany jedynie z działalnością faktyczną. Tym samym o tym, czy dana nieruchomość pozostaje związana z działalnością gospodarczą, nie przesądza to, czy działalność gospodarcza jest w danym obiekcie rzeczywiście prowadzona, ale to, czy jest w posiadaniu przedsiębiorcy. Przejściowe niewykorzystywanie przez podmiot gospodarczy części nieruchomości do wykonywania działalności gospodarczej nie daje podstaw do tego, by do wymiaru podatku od nieruchomości nie miały zastosowania stawki przewidziane dla nieruchomości związanych z działalnością kontekście przedstawionych orzeczeń dostrzegamy zatem pewne rozbieżności w interpretacji przypadku zajęcia gruntu rolnego na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Z jednej strony obserwujemy bowiem stanowisko, zgodnie z którym konieczne jest faktyczne i rzeczywiste zajęcie na potrzeby firmowe, natomiast na drugim biegunie mamy stanowisko, które wskazuje, że już samo posiadanie gruntu przez przedsiębiorcę jest wystarczającą przesłanką do opodatkowania podatkiem od do kwestii formalnych, należy podkreślić, że zgodnie z art. 6 ust. 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, jeżeli w trakcie roku podatkowego zaistniało zdarzenie mające wpływ na wysokość opodatkowania w tym roku, a w szczególności zmiana sposobu wykorzystywania przedmiotu opodatkowania lub jego części, podatek ulega obniżeniu lub podwyższeniu, poczynając od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło to zdarzenie. W konsekwencji w przypadku gdy prowadzona jest działalność gospodarcza na gruncie rolnym podatek od nieruchomości powstaje od pierwszego dnia miesiąca następującego po takim zajęciu. Jeżeli rozpatrujemy przypadek osoby fizycznej, to ma ona obowiązek złożenia informacji IN-1 w terminie 14 dni od dnia wystąpienia ww. zdarzenia. Na podstawie tej informacji organ podatkowy wyda decyzję w zakresie podatku od przeznaczenia gruntu rolnego z celów rolniczych na cele działalności gospodarczej wiąże się z przejściem z podatku rolnego na podatek od nieruchomości. Obowiązek podatkowy powstaje od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu zmiany gruntu rolnego na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej powoduje zmianę obowiązku podatkowego. Właściciel nie opłaca w takim przypadku podatku rolnego, lecz podatek od nieruchomości. Posiadam nieruchomość o powierzchni 0,6411 ha, w tym 0,4776 ha stanowi grunt rolny, reszta to nieużytki i las (0,1105 ha). Ze względu na odległość od mojego miejsca zamieszkania, chciałbym tę nieruchomość sprzedać. Jakie mam w tym względzie możliwości w świetle obowiązujących przepisów? Proszę nie brać pod uwagę jako potencjalnych nabywców rolników z tej samej gminy. Sprzedaż gruntów rolnych W pierwszej kolejności należy wskazać, że prawo własności, jako najszersze władztwo nad rzeczą, może być jednak ograniczone przepisami ustawowymi. Artykuł 140 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny ( Dz. U. 2017 r., poz. 459; zwanej dalej „ stanowi: „Art. 140. W granicach określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego właściciel może, z wyłączeniem innych osób, korzystać z rzeczy zgodnie ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem swego prawa, w szczególności może pobierać pożytki i inne dochody z rzeczy. W tych samych granicach może rozporządzać rzeczą.” Jedną z ustaw, która w sposób istotny ogranicza prawo własności nieruchomości, a w szczególności prawo do rozporządzana nią, jest ustawa z dnia 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego ( Dz. U. 2017 r., poz. 2196 ze zm.; zwana dalej „ Z Pana relacji nie wynika jasno, czy jest to jedna działka (0,6411 ha), czy są to dwie odrębne działki (0,4776 ha + 0,1105 ha). Jeśli jest to jedna działka, to może podlegać ona zarówno ograniczeniom wynikającym z ustawy o kształtowaniu ustroju rolnego, jak i ograniczeniom z ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach ( Dz. U. 2017 poz. 788; zwanej dalej „ Jeśli są to dwie działki, to mogą podlegać ograniczeniom z jednej albo drugiej ustawy. Odnośnie gruntów rolnych, art. 1a stanowi: „Ustawę o kształtowaniu ustroju rolnego stosuje się do nieruchomości rolnych, z wyjątkiem: 1) nieruchomości rolnych: a) wchodzących w skład Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa, o którym mowa w ustawie z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa (Dz. U. z 2016 r. poz. 1491 i 2260 oraz z 2017 r. poz. 624 i 1566), b) o powierzchni mniejszej niż 0,3 ha, c) będących drogami wewnętrznymi; 2) nabycia udziałów lub ich części we współwłasności nieruchomości, o których mowa w pkt 1 lit. b i c.” W związku z powyższym oraz faktem, że grunty rolne przekraczają 0,3 ha, ustawa o kształtowaniu ustroju rolnego będzie miała zastosowanie (art. 2a pkt 1 lit. b a contrario). Zobacz również: Dzierżawa lasu Kto może być nabywcą nieruchomości rolnej? Nieruchomość taką można oczywiście sprzedać, ale nabywca musi spełniać wskazane w ustawie wymagania. I tak, art. 2a stanowi: „Art. 2a. 1. Nabywcą nieruchomości rolnej może być wyłącznie rolnik indywidualny, chyba że ustawa stanowi inaczej. Jeżeli nabywana nieruchomość rolna albo jej część ma wejść w skład wspólności majątkowej małżeńskiej wystarczające jest, gdy rolnikiem indywidualnym jest jeden z małżonków. 2. Powierzchnia nabywanej nieruchomości rolnej wraz z powierzchnią nieruchomości rolnych wchodzących w skład gospodarstwa rodzinnego nabywcy nie może przekraczać powierzchni 300 ha użytków rolnych ustalonej zgodnie z art. 5 ust. 2 i 3. 3. Przepisy ust. 1 i 2 nie dotyczą nabycia nieruchomości rolnej: 1) przez: a) osobę bliską zbywcy, b) jednostkę samorządu terytorialnego, c) Skarb Państwa lub działający na jego rzecz Krajowy Ośrodek, ca) spółkę prawa handlowego, której wyłącznym udziałowcem albo akcjonariuszem jest Skarb Państwa, będącą operatorem systemu przesyłowego albo posiadającą koncesję na przesyłanie paliw ciekłych, w rozumieniu ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz. U. z 2017 r., poz. 220, 791, 1089, 1387 i 1566), d) osoby prawne działające na podstawie przepisów o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej, o stosunku Państwa do innych kościołów i związków wyznaniowych oraz o gwarancjach wolności sumienia i wyznania, e) parki narodowe, w przypadku zakupu nieruchomości rolnych na cele związane z ochroną przyrody; 2) w wyniku dziedziczenia oraz zapisu windykacyjnego; 3) na podstawie art. 151 lub art. 231 Kodeksu cywilnego; 4) w toku postępowania restrukturyzacyjnego w ramach postępowania sanacyjnego. 4. Nabycie nieruchomości rolnej przez inne podmioty niż wymienione w ust. 1 i ust. 3 pkt 1 oraz w innych przypadkach niż wymienione w ust. 3 pkt 2-4, może nastąpić za zgodą Dyrektora Generalnego Krajowego Ośrodka, wyrażoną w drodze decyzji administracyjnej, wydanej na wniosek: 1) zbywcy, jeżeli: a) wykaże on, że nie było możliwości nabycia nieruchomości rolnej przez podmioty, o których mowa w ust. 1 i 3, b) nabywca daje rękojmię należytego prowadzenia działalności rolniczej, c) w wyniku nabycia nie dojdzie do nadmiernej koncentracji gruntów rolnych; 2) osoby fizycznej zamierzającej utworzyć gospodarstwo rodzinne, która: a) posiada kwalifikacje rolnicze albo której, pod warunkiem uzupełnienia kwalifikacji zawodowych, przyznano pomoc, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 7 marca 2007 r. o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich z udziałem środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013 (Dz. U. z 2017 r. poz. 1856) albo w art. 3 ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich z udziałem środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 (Dz. U. z 2017 r. poz. 562, 624, 892, 935 i 1475), a termin na uzupełnienie tych kwalifikacji jeszcze nie upłynął, b) daje rękojmię należytego prowadzenia działalności rolniczej, c) zobowiąże się do zamieszkiwania w okresie 5 lat od dnia nabycia nieruchomości na terenie gminy, na obszarze której położona jest jedna z nieruchomości rolnych, która wejdzie w skład tworzonego gospodarstwa rodzinnego. 5. Organem wyższego stopnia, w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego, w sprawach, o których mowa w ust. 4, jest minister właściwy do spraw rozwoju wsi. 6. W przypadku niewyrażenia zgody, o której mowa w ust. 4, Krajowy Ośrodek, na pisemne żądanie zbywcy złożone w terminie miesiąca od dnia, w którym decyzja o niewyrażeniu zgody stała się ostateczna, jest obowiązana do złożenia oświadczenia o nabyciu nieruchomości rolnej za zapłatą równowartości pieniężnej odpowiadającej jej wartości rynkowej określonej przez Krajowy Ośrodek przy zastosowaniu sposobów ustalania wartości nieruchomości przewidzianych w przepisach o gospodarce nieruchomościami. 7. Krajowy Ośrodek w terminie miesiąca od otrzymania żądania zbywcy nieruchomości rolnej powiadamia go o wysokości równowartości pieniężnej, o której mowa w ust. 6. 8. Zbywca nieruchomości rolnej w terminie miesiąca od dnia otrzymania powiadomienia, o którym mowa w ust. 7, może: 1) wystąpić do sądu o ustalenie równowartości pieniężnej wartości rynkowej nieruchomości rolnej nabywanej przez Krajowy Ośrodek albo 2) złożyć pisemne oświadczenie o cofnięciu żądania nabycia tej nieruchomości przez Krajowy Ośrodek. 9. W przypadku, o którym mowa w ust. 8 pkt 1, sąd określa równowartość pieniężną wartości rynkowej nieruchomości rolnej przy zastosowaniu sposobów ustalania wartości nieruchomości przewidzianych w przepisach o gospodarce nieruchomościami. 10. W przypadku, o którym mowa w ust. 8 pkt 2, Krajowemu Ośrodkowi przysługuje roszczenie o zwrot poniesionych przez nią kosztów ustalenia równowartości pieniężnej wartości rynkowej nieruchomości rolnej.” Zasadniczo nabywcą nieruchomości może być tylko rolnik indywidualny, przez którego rozumie się osobę fizyczną będącą właścicielem, użytkownikiem wieczystym, samoistnym posiadaczem lub dzierżawcą nieruchomości rolnych, których łączna powierzchnia użytków rolnych nie przekracza 300 ha, posiadającą kwalifikacje rolnicze oraz co najmniej od 5 lat zamieszkałą w gminie, na obszarze której jest położona jedna z nieruchomości rolnych wchodzących w skład gospodarstwa rolnego i prowadzącą przez ten okres osobiście to gospodarstwo (art. 6 ust. 1 Z Pana jednak relacji wynika, że nie wchodzi to w grę. Nabycie nieruchomości rolnej przez osobę bliską zbywcy Wyjątki od powyższej zasady wprowadza art. 2a ust. 3 i 4 Mianowicie, nie trzeba być rolnikiem indywidualnym, jeżeli nabycie miałoby miejsce przez osobę bliską zbywcy, w wyniku dziedziczenia oraz zapisu windykacyjnego albo na podstawie art. 151 (przekroczenie granic przy wznoszeniu budynku) lub art. 231 Kodeksu cywilnego (budynek wzniesiony na cudzym gruncie) (art. 2a ust. 3 Drugim wyjątkiem jest art. 2a ust. 4 Wówczas albo zbywca, albo nabywca może zwrócić się o wydanie przez Dyrektora Generalnego Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa zgody, w formie decyzji administracyjnej, na nabycie nieruchomości rolnej na rzecz osób niespełniających ogólnych warunków. Gdyby z wnioskiem o wyrażenie zgody zwrócił się zbywca, to musiałby on wykazać, że: a) nie było możliwości nabycia nieruchomości rolnej przez podmioty, o których mowa w art. 2a ust. 1 i 3 b) nabywca daje rękojmię należytego prowadzenia działalności rolniczej, c) w wyniku nabycia nie dojdzie do nadmiernej koncentracji gruntów rolnych; Natomiast, gdyby z wnioskiem chciał się zwrócić nabywca, to musiałby wykazać, że zamierza utworzyć gospodarstwo rodzinne oraz: a) posiada kwalifikacje rolnicze albo której, pod warunkiem uzupełnienia kwalifikacji zawodowych, przyznano pomoc, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 7 marca 2007 r. o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich z udziałem środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013 (Dz. U. z 2017 r. poz. 1856) albo w art. 3 ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich z udziałem środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 (Dz. U. z 2017 r., poz. 562, 624, 892, 935 i 1475), a termin na uzupełnienie tych kwalifikacji jeszcze nie upłynął, b) daje rękojmię należytego prowadzenia działalności rolniczej, c) zobowiąże się do zamieszkiwania w okresie 5 lat od dnia nabycia nieruchomości na terenie gminy, na obszarze której położona jest jedna z nieruchomości rolnych, która wejdzie w skład tworzonego gospodarstwa rodzinnego. Odnośnie zaś gruntu leśnego wskazał Pan, że ma on powierzchnię 0,1105 ha. W takiej sytuacji znajdzie najprawdopodobniej do niego zastosowanie ustawa o lasach. „Art. 2. Przepisy ustawy stosuje się do lasów, bez względu na formę ich własności. Art. 3. Lasem w rozumieniu ustawy jest grunt: 1) o zwartej powierzchni co najmniej 0,10 ha, pokryty roślinnością leśną (uprawami leśnymi) – drzewami i krzewami oraz runem leśnym – lub przejściowo jej pozbawiony: a) przeznaczony do produkcji leśnej lub b) stanowiący rezerwat przyrody lub wchodzący w skład parku narodowego albo c) wpisany do rejestru zabytków; 2) związany z gospodarką leśną, zajęty pod wykorzystywane dla potrzeb gospodarki leśnej: budynki i budowle, urządzenia melioracji wodnych, linie podziału przestrzennego lasu, drogi leśne, tereny pod liniami energetycznymi, szkółki leśne, miejsca składowania drewna, a także wykorzystywany na parkingi leśne i urządzenia turystyczne.” Sprzedaż gruntu leśnego W razie sprzedaży gruntu leśnego (lasu) prawo pierwokupu będzie przysługiwało Skarbowi Państwa (art. 37a Jeżeli Skarb Państwa z takiego prawa nie skorzysta, las można sprzedaż innej osobie. „Art. 37a. 1. W przypadku sprzedaży przez osobę fizyczną, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, której ustawa przyznaje zdolność prawną, niestanowiącego własności Skarbu Państwa gruntu: 1) oznaczonego jako las w ewidencji gruntów i budynków lub 2) przeznaczonego do zalesienia określonego w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego albo w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, lub 3) o którym mowa w art. 3, objętego uproszczonym planem urządzenia lasu lub decyzją, o której mowa w art. 19 ust. 3 – Skarbowi Państwa, reprezentowanemu przez Lasy Państwowe, przysługuje z mocy prawa prawo pierwokupu tego gruntu. 2. Jeżeli nabycie gruntu, o którym mowa w ust. 1, następuje w wyniku: 1) zawarcia umowy innej niż umowa sprzedaży lub 2) jednostronnej czynności prawnej – Lasy Państwowe reprezentujące Skarb Państwa mogą złożyć oświadczenie o nabyciu tego gruntu za zapłatą równowartości pieniężnej. 3. Jeżeli równowartość pieniężna, o której mowa w ust. 2, nie wynika z treści czynności prawnej, Lasy Państwowe reprezentowane przez nadleśniczego ustalają ją w oparciu o wartość nieruchomości określoną zgodnie z przepisami o gospodarce nieruchomościami. Jeżeli podmiot, który dokonuje zbycia gruntów w przypadkach, o których mowa w ust. 2, nie zgadza się na równowartość pieniężną ustaloną przez Lasy Państwowe reprezentowane przez nadleśniczego w oparciu o wartość nieruchomości określoną zgodnie z przepisami o gospodarce nieruchomościami, może, w terminie 14 dni od dnia doręczenia oświadczenia, o którym mowa w art. 37d, wystąpić do sądu o jej ustalenie. Sąd ustala równowartość pieniężną w oparciu o wartość nieruchomości określoną zgodnie z przepisami o gospodarce nieruchomościami. 4. Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się: 1) jeżeli nabywcami są: a) małżonek zbywcy, b) krewni lub powinowaci zbywcy w linii prostej bez ograniczenia stopnia, c) krewni lub powinowaci zbywcy w linii bocznej do trzeciego stopnia, d) osoba związana ze zbywcą z tytułu przysposobienia, opieki lub kurateli, e) jednostka samorządu terytorialnego; 2) w przypadku dziedziczenia; 3) w przypadku zbycia gospodarstwa rolnego, o którym mowa w ustawie z dnia 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 2052 i 2260 oraz z 2017 r. poz. 60 i 624). 5. W przypadku gdy prawo pierwokupu gruntu, o którym mowa w ust. 1, z mocy prawa przysługuje kilku podmiotom, pierwszeństwo w wykonaniu prawa pierwokupu przysługuje Lasom Państwowym. 6. Przepisu ust. 5 nie stosuje się w przypadku, o którym mowa w art. 10 ust. 5i ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody.” „Art. 37c. Prawo pierwokupu oraz uprawnienie, o którym mowa w art. 37a ust. 2, może być wykonane w terminie miesiąca od dnia otrzymania przez nadleśniczego odpowiednio zawiadomienia o treści umowy lub zawiadomienia o treści jednostronnej czynności prawnej.” Podsumowując, nieruchomość taka może być sprzedana, ale trzeba spełnić warunki wskazane w powyższych ustawach. Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼ Działalność inwestycyjna w zakresie budownictwa jest jednym z bardzo powszechnych obszarów działalności przedsiębiorców. Podatnicy ponoszą spore wydatki w związku z nabywaniem nieruchomości czy też materiałów oraz usług potrzebnych do budowy budynków. Powstaje zatem pytanie, w jaki sposób można ująć w kosztach podatkowych działalności gospodarczej wydatki na zakup gruntu na cele budowlane. W poniższym artykule kompleksowo przedstawimy zasady zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wszelkich inwestycji związanych z nieruchomościami. Grunty nie podlegają amortyzacji Przedsiębiorcy decydujący się na zakup gruntu muszą pamiętać, że zgodnie z art. 22c ustawy PIT środki trwałe w postaci gruntów nie podlegają amortyzacji. Powoduje to, że choć nabytą działkę należy umieścić w ewidencji środków trwałych, to nie można od jej wartości dokonywać odpisów amortyzacyjnych. Co więcej, przedsiębiorcy powinni także mieć na uwadze fakt, że wydatki na nabycie gruntów nie stanowią jednorazowego kosztu uzyskania przychodu w momencie nabycia. Jak zatem ująć koszt z tytułu zakupu gruntu w rozliczeniu podatkowym? Otóż w myśl art. 23 ust. 1 pkt 1 ustawy PIT wydatki na nabycie gruntu są kosztem podatkowym w momencie odpłatnego zbycia tego składnika majątkowego. Przykład 1. Przedsiębiorca zakupił w 2016 r. grunt za kwotę 200 000 zł. Od tego wydatku nie mógł dokonywać odpisów amortyzacyjnych, wydatek ten nie podlegał również ujęciu jako koszt w momencie zakupu. Przedsiębiorca w 2018 r. sprzedał ten grunt za kwotę 300 000 zł. W chwili sprzedaży przychód ze zbycia gruntu zostanie pomniejszony o koszt nabycia, co oznacza, że podatek zostanie zapłacony od kwoty 100 000 zł. Jak zatem widać z powyższych regulacji, nie uznaje się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie gruntów, co więcej grunty, choć stanowią środek trwały podatnika, nie podlegają amortyzacji. Przedsiębiorca nie będzie mógł dokonywać od wartość początkowej gruntu odpisów amortyzacyjnych i zaliczyć ich do kosztów podatkowych. Zgodnie z ustawą, muszą być one jednak wykazane w ewidencji środków trwałych. Podobnie wszelkie wydatki związane bezpośrednio z kupnem gruntu, takie jak taksy notarialne czy opłaty sądowe, nie stanowią kosztu uzyskania przychodów. Wydatki na zakup gruntu oraz wszelkie wydatki bezpośrednio z kupnem związane stają się kosztem podatkowym dopiero w momencie odpłatnego zbycia nieruchomości. Oznacza to, że dopiero sprzedaż gruntu umożliwia ujęcie wydatków na jego zakup w kosztach podatkowych. Dotyczy to również nieujętych w momencie nabycia gruntu wspomnianych wcześniej wydatków towarzyszących temu nabyciu (prowizja, opłata sądowa itp.), ponieważ zwiększają one wartość początkową gruntu, a zatem staną się kosztem uzyskania przychodu w momencie sprzedaży gruntu. Nie jest możliwe ujęcie tych wydatków w momencie zakupu lub poprzez odpisy amortyzacyjne. Zakup gruntu finansowany kredytem Często przedsiębiorcy nie dysponują wystarczającą ilością funduszy na zakup gruntu i muszą korzystać z kredytów bankowych lub pożyczek. Co do zasady kwota kapitału nie jest kosztem. Jedynie odsetki od kredytu zaciągniętego na sfinansowanie transakcji zakupu gruntu mogą stanowić koszt uzyskania przychodu. W tym miejscu należy jednak pamiętać, że do kosztów zalicza się tylko te odsetki, które zostały naliczone i zapłacone po dniu wprowadzenia gruntu do ewidencji środków trwałych. Odsetki zapłacone przed oddaniem gruntu do użytkowania zwiększają jego wartość początkową. Odsetki zapłacone przed wprowadzeniem gruntu do ewidencji środków trwałych zwiększają wartość początkową gruntu, a tym samym staną się kosztem w momencie jego sprzedaży. Powyższe wynika z brzmienia art. 21 ust. 1 pkt 33 ustawy PIT, który stanowi, że nie zalicza się do kosztów uzyskania przychodów odsetek, prowizji i różnic kursowych od pożyczek (kredytów) zwiększających koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji. Ponadto potwierdzenie powyższego stanowiska odnajdziemy np. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z r., nr ITPB1/415-586/07/DP: Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, iż odsetki naliczone do czasu przekazania do używania gruntu jako środka trwałego nie mogą być zaliczone bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów, mogą jednakże zwiększać jego wartość początkową. Zgodnie bowiem z treścią art. 22g ust. 3 powołanej ustawy, za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego, albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony, albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku. (...)W związku z powyższym należy stwierdzić, iż odsetki od kredytu na zakup gruntu naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania oraz opłaty związane z zakupem gruntu będą zwiększały wartość początkową tego środka trwałego, natomiast odsetki naliczone i zapłacone oraz pozostałe koszty poniesione po tym dniu będą mogły być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Przykład 2. Przedsiębiorca w celu zakupu działki budowlanej zaciągnął w listopadzie 2017 r. kredyt w banku. Grunt został zakupiony, a następnie przekazany do używania 1 stycznia 2018 r. W rezultacie odsetki od kredytu zapłacone przed tym dniem zwiększają wartość początkową środka trwałego, natomiast wszelkie odsetki zapłacone po tym dniu mogą być ujęte bezpośrednio jako koszt uzyskania przychodu. Dokonując zakupu, możemy powołać się na naszą działalność i po otrzymaniu faktury, wliczyć wydatki w koszty uzyskania przychodu. Zdarza się jednak, że oprócz faktycznych wydatków dotyczących funkcjonowania działalności, przedsiębiorca wlicza w nie także swoje prywatne zakupy. Jakie są konsekwencje takiego działania? Czy warto brać fakturę na każdy towar?Zakupy jako przedsiębiorca - faktura na firmęZakup towaru lub usług na firmę jest możliwy tylko przez przedsiębiorcę, czyli osobę fizyczną, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną, która prowadzi we własnym imieniu działalność gospodarczą lub zawodową. W działalność firmy wpisane są koszty, które ponosi ona z tytułu funkcjonowania i koniecznych wydatków. Zgodnie z Artykułem 22 ust. 1 Ustawy o Podatku dochodowym od osób fizycznych: „Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów [...]”Takie koszty są potem rozliczane, jako koszt uzyskania przychodu i odliczenia od nich podatku VAT. Nie ma konkretnych wytycznych, co można uznać za tego typu wydatki, jednak wśród nich można wymienić:czynsz i opłaty dotyczące biura czy siedziby firmy,rachunki pokrywające koszty korzystania z internetu lub telefonu do celów firmowych,wydatki związane z transportem (bilety, koszty paliwa, opłaty parkingowe, zakup pojazdu),koszty zakupu sprzętu biurowego, sprzętu elektronicznego niezbędnego do pracy, mebli oraz wszelkich akcesoriów biurowych,wydatki związane z reklamą i działalnością w social kosztach firmy na pewno nie możemy uwzględnić:alkoholu,elementów wystroju biura, takich jak dzieła sztuki,prywatnego ubezpieczenia zdrowotnego,kursów na prawo jazdy, nawet jeśli przedsiębiorca będzie korzystał z uprawnień podczas wykonywania działalności,wynagrodzenia własnego,zakupu decyzji i weryfikacji kosztów poniesionych przez firmę najlepiej dokona księgowa lub sam fiskus. W przypadku, gdy nie spełniają one warunków, zostają odrzucane przez chcemy dokonać zakupów na firmę, przed zakupem musimy poinformować sprzedawcę, że transakcja będzie wymagała wystawienia faktury. Faktura stanowi dokument i dowód zakupu - posiada określone dane przedsiębiorcy, takie jak nazwę, adres i NIP. W momencie robienia zakupów w tej formie, przedsiębiorca traci swoje przywileje prywatne jako konsumentDokonując zakupów na swoje osobiste cele, jako osoba prywatna, jesteśmy określani mianem konsumenta, który zgodnie z Artykułem 22 kodeksu cywilnego: "Za konsumenta uważa się osobę fizyczną dokonującą z przedsiębiorcą czynności prawnej niezwiązanej bezpośrednio z jej działalnością gospodarczą lub zawodową."Prawa konsumenta są szeroko regulowane przez Ustawę z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta. Gwarantuje ona przywileje oraz ustanawia zasady, do których należy się stosować przy dokonywaniu transakcji i wszelkich działaniach z nimi związanymi. Będąc przedsiębiorcą, także możemy być uznawani za konsumenta, jednak przy dokonywaniu zakupów nie możemy brać faktury na dane firmowe. Czy warto brać fakturę na towar? Przywileje konsumentówKonsumentom przysługują prawa, które nie dotyczą przedsiębiorców i wzięcie zakupów na fakturę wyklucza możliwość skorzystania z niektórych przywilejów. Osoba prywatna po dokonaniu zakupu na odległość, między innymi przez Internet, ma prawo do bezpłatnego zwrotu towaru bez podania uzasadnienia w ciągu 14 dni. Ten przepis chroniący nabywcę, nie jest stosowany do zakupów robionych przez przedsiębiorcę, który nie ma możliwości do darmowego zwrotu w określonym terminie, chyba że przepisy są osobno ustalone w regulaminie sklepu. Prawo do reklamacji przysługuje zarówno konsumentowi, jak i przedsiębiorcy, jednak różnią się zasady ich rozpatrywania. Konsument posiada prawo do reklamacji towaru przez dwa lata, w przypadku nowych towarów i roku, w przypadku towarów używanych. Sprzedawca musi przyjąć taką reklamację w obowiązującym czasie jej gwarancji. W przypadku przedsiębiorców, czas gwarancji towarów jest zazwyczaj dwukrotnie krótszy lub całkowicie nie występuje. W odniesieniu do nabywania towarów inne prawa dotyczą także konsumenta i przedsiębiorcy w zakresie rękojmi. Prywatny nabywca w ciągu dwóch lat od zakupu, gdy stwierdzi wadę fizyczną lub prawną w zakupionym przez niego towarze, może żądać wymiany, naprawy, zwrotu pieniędzy lub obniżenia ceny produktu. Jeżeli wadę zauważy przedsiębiorca, który dokonał zakupu na firmę, musi udowodnić, że odpowiednio zbadał produkt przed zakupem i nie było w nim stwierdzonej usterki lub w późniejszym czasie, gdy doszło do ujawnienia wady, zawiadomił niezwłocznie sprzedawcę. W praktyce sytuacja wygląda tak, że w większości przypadków przedsiębiorca traci prawo do rękojmi. bliżejZakup gruntu Czy zakup gruntu może być uznany jako koszt uzyskania przychodu? Co z amortyzacją takiego zakupu? W jakich ewidencjach powinien być on ujęty? Zobacz w jaki sposób zakupiony grunt wypływa na rozliczenia podatkowe! Czy zakup gruntu może być uznany jako koszt uzyskania przychodu? Co z amortyzacją takiego zakupu? W jakich ewidencjach powinien być on ujęty? Zobacz w jaki sposób zakupiony grunt wypływa na rozliczenia podatkowe! Zakup gruntu a koszty uzyskania przychodu Zgodnie z artykułem 23 pkt 1 lit a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wydatków poniesionych na zakup gruntu nie można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu, zakupiony grunt nie może też być amortyzowany, mimo że powinien być wykazany w ewidencji środków trwałych. Również wszelkie wydatki związane bezpośrednio z kupnem gruntu nie stanowią kosztu uzyskania przychodu. Przez wydatki związane z nabyciem gruntu rozumiane jest taksa notarialna, opłata sądowa, prowizje pośrednika itp. Wydatki te za to zwiększają wartość początkową gruntu przez co kosztem mogą stać się w momencie sprzedaży gruntu. W momencie, gdy na zakup gruntu pod działalność gospodarczą, zostanie zaciągnięty kredyt, to za koszt podatkowy można uznać odsetki od tego kredytu. Warunkiem, który musi być spełniony aby odsetki mogły być kosztem podatkowym, jest wzięcie kredytu przez firmę, a nie przez osobę fizyczną (właściciela firmy). Istotnym aspektem jest to, że kosztem podatkowym będą tylko te odsetki, które zostaną naliczone i spłacone po dniu wprowadzenia gruntu do Ewidencji Środków Trwałych. Odsetki zapłacone przed oddaniem gruntu do użytku nie przepadają, ale będą zwiększały wartość początkową gruntu. Prawo do odliczenia naliczonego podatku VAT Jeśli jednak zakup gruntu będzie służył działalności opodatkowanej podatkiem VAT, to możliwe jest odliczenie tego podatku od faktury dokumentującej poniesienie wydatku. Zezwala na to art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, który mówi, że „w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego”. VAT od innych wydatków związanych kupnem gruntu (taksa notarialna, prowizje pośrednika itp.) także podlega odliczeniu jeżeli ich poniesienie jest udokumentowane fakturą VAT. Ewidencja Środków Trwałych Zakupiony grunt należy wykazać w ewidencji środków trwałych lecz nie można naliczać od jego wartości początkowej odpisów amortyzacyjnych. Opodatkowanie sprzedaży gruntu W momencie sprzedaży gruntu przychodem firmy jest uzyskana kwota pomniejszona o podatek VAT. W celu wyliczenia należności podatkowej z tytułu sprzedaży uwzględniamy wszystkie koszty jakie zostały poniesione przy nabyciu gruntu, czyli zaliczamy w koszty kwotę zapłaconą sprzedawcy, koszty uboczne zakupu (notariusz, opłaty sądowe, prowizje pośredników), odsetki od kredytu na zakup gruntu naliczone przed wprowadzeniem gruntu do ewidencji ŚT. Zachęcamy do komentowania naszych artykułów. Wyraź swoje zdanie i włącz się w dyskusje z innymi czytelnikami. Na indywidualne pytania (z zakresu podatków i księgowości) użytkowników odpowiadamy przez e-mail, czat lub telefon – skontaktuj się z nami. Administratorem Twoich danych osobowych jest IFIRMA z siedzibą we Wrocławiu. Dodając komentarz na blogu, przekazujesz nam swoje dane: imię i nazwisko, adres e-mail oraz treść komentarza. W systemie odnotowywany jest także adres IP, z wykorzystaniem którego dodałeś komentarz. Dane zostają zapisane w bazie systemu WordPress. Twoje dane są przetwarzane na podstawie Twojej zgody, wynikającej z dodania komentarza. Dane są przetwarzane w celu opublikowania komentarza na blogu, jak również w celu obrony lub dochodzenia roszczeń. Dane w bazie systemu WordPress są w niej przechowywane przez okres funkcjonowania bloga. O szczegółach przetwarzania danych przez IFIRMA dowiesz się ze strony polityki prywatności serwisu Może te tematy też Cię zaciekawią

zakup gruntu na firmę czy prywatnie